Hoe het begon . . . Zes jaar oud, was ik en wist wat ik wilde worden als ik groot was . . . . Juf. En zo geschiedde in juli 1986 kwam ik van de kweekschool en had mijn eerste baan in het onderwijs aan de Diogenesstraat in Lombardijen. Daar leerde ik Petra kennen, een middelbare scholier, op weg om de kinderverzorging in te gaan. Zij was de dochter van de overblijf juf en kwam elk vrij uur in mijn klas helpen. Het onderwijs was geen prettige werkgever, helaas. Elke vakantie werd je ontslagen en dat was niet fijn. Daarom werkte ik in de vakantie op een babygroep van Kinderopvang Bimbola. Leuk werk. Ik kwam uit een ondernemers gezin. Mijn ouders waren ondernemer. Met de horeca ben ik opgegroeid, zorgen en hard werken. Mijn vader, helaas in juni 2011 overleden, opperde voor mijzelf te beginnen, een kinderdagverblijf, daar waren er nog maar drie van in Rotterdam. Dat plan betekende studeren. Mijn ondernemers diploma halen. En een jaar voorbereiden. Een ding stond vast, ik wilde een warme, knusse omgeving, huiselijk. Geen kantoor unit of schoolgebouw. Ouders en kinderen moeten zich welkom voelen. Kinderen moeten zich kunnen ontwikkelen en kunnen genieten van het kind zijn. Ouders moeten met een gerust gevoel naar hun werk kunnen. En wat nog belangrijker voor mij was, kinderen moeten centraal staan, mijn visie, mijn missie ging uit van wat het kind in de dagopvang nodig heeft om zich veilig, geborgen te voelen en zich te ontwikkelen. Er was geen regelgeving, geen inspectie, niets. Met een goed bedrijfsplan, goede voorbereidingen en alle verordeningen die we konden gebruiken uit het kleuteronderwijs en de kinderverzorging, startte ik Smurfenland, samen met Petra, die net afgestudeerd was. Ik was amper 22 jaar en ondernemer. Het was februari 1988. Een grote verantwoordelijkheid. De naam Smurfenland komt van mijn vriendin Ineke, de Smurfen waren hot in die tijd en je kon er leuke decoraties en namen bij bedenken. In de kinderopvang zijn de aan kinderfiguren gerelateerde namen niet meer zo hot. Het lijkt wel of volwassen worden van de kinderopvang gerelateerd is aan volwassen namen. KO Lombardijen of KO Barendrecht. Voor Smurfenland niet hoor, wij behoudende naam Smurfenland, ook als een ING bankmedewerker wordt geplaagd met zijn relatie Smurfenland! In de eerste jaren van ons bestaan verkochten we de kindplaatsen aan de werkgever of direct aan de ouder. Van vergoeding of kinderopvangtoeslag was geen sprake, een zeer kostbare onderneming voor ouders. Onze jongste kindjes waren amper 6 weken oud, zo klein en kwetsbaar. Petra en ik waren zorgzaam, liefdevol en genoten van het werk. Lange dagen dat wel, late uren, soms aten we met de ouders en de kinderen samen, dronken nog koffie en gingen dan pas allemaal naar huis. Zo intens betrokken was iedereen met de opvang en Smurfenland. Het was bijzonder. In de jaren die volgende zijn wij drie maal verhuist, ons oude pand stond aan de Meiendaal, even zijn wij gaan wonen in de Iependaal, toen het pand aan de Meiendaal verbouwd werd. In 2003 moesten wij verhuizen naar de Langegeer om plaats te maken voor nieuwbouw. Jaren van ontwikkelingen volgden, regels, eisen, zakelijker, professioneler. De kinderopvang groeide en ontwikkelde. Smurfenland dreef mee. Moeilijke tijden, fijne tijden, andere tijden. Op 5 maart 2023zullen wij al weer 34 jaar verder zijn. Het is moeilijk de oude normen en waarden, visie en uitgangspunten vast te houden, maar toch slagen we er voor het merendeel in, vast te houden waar het mee begonnen was, het kind staat hier echt centraal! Elke beleidsontwikkeling, elke eis, elke wens, wordt steevast gestart met het uitgangspunt, wat heeft het kind nodig. Na bijna 35 jaar blijf ik erbij , dat kinderopvang geweldig is, het is dankbaar werk, vol variatie en plezierige momenten. Wij kunnen bijdragen aan de geborgenheid van kinderen en steeds een stapje meegaan in hun ontwikkeling. En de ouders, zij kunnen hun zorg en werktaken combineren en zo hun bijdrage leveren aan de maatschappij. Wij zijn trots op wat we bereikt hebben. En trots op de medewerkers die Smurfenland in ere houden en blijven uitdragen wat zij het beste kunnen: Voor uw kind zorgen en hen een fijne tijd geven. Onze eerste Smurf heet Larissa en is inmiddels 35 jaar en zelf moeder, onze jongste 6 maanden en heet Nuri! Heel bijzonder ! Nanda Dijkgraaf

Petra en Nanda. Smurfenland in de jaren 80. Hier met onze eerste kinderen in de opvang en onze eerste stagiaire, er zullen nog vele kinderen volgen . . .

Nanda Dijkgraaf Startte haar carrière in het onderwijs, om vervolgens op haar 22e een kinderdagverblijf op te richten. Zij is getrouwd met Robert en heeft twee dochters .